Urodzona w sobote siedemnastego.

Tydzień zleciał niesamowicie szybko :)
wczoraj w szkole byłam tylko do 12.20 w tym 2 lekcje byliśmy w sali informatycznej, robiłyśmy z Cyrklem takie karteczki na testy z imieniem, nazwiskiem, kodem ucznia i Peselem. Musiałyśmy to po pierwsze powiększać do 141%, później na innym kserze kopiować na twardym papierze, następnie wycinać i układać klasami. Z tego wszystkiego aż na początek biologii nie poszłyśmy ale nam to nawet na rączkę :)
Pewna osoba spytała mnie jak rozumiem słowa z mojego opisu " lubiąca błyszczeć światłem gwiazdy w pogodną noc..." a więc pisząc to chciałam ukazać że nie lubię się wyróżniać ale też nie chcę być szarą myszką. Najlepiej czuje się w grupie dbających o siebie i dobrze wyglądających ale nie snobów. Lubie modę, lubię dobrze wyglądać, lubię gdy ktoś chwali mój wygląd. Taka jestem, nie chcę tego zmieniać. Czasami ktoś patrzy na mnie i takim wzrokiem  typu jak ona się nie wstydzi tak ubrać a ja bym bardziej to nazwała skąd ona bierze odwagę. Ja po prostu chcę żeby ludzie ubierali się w to co im się podoba nie myśląc co ludzie powiedzą. Mnie nie zależy na zdaniu innych bo szczerze mówiąc co ich to obchodzi jaka jestem.
Kurdę tak ciężko wytłumaczyć to o co mi chodzi :/ mam nadzieję że chociaż połowa czytających mnie zrozumie.

Kolejną sprawą którą zapomniałam omówić na tygodniu w notkach to to co często zauważam na blogach niektórych dziewczyn. Piszą one że np chciałyby wstawić zdjęcie ale boją się że ktoś ze szkoły lub z grona znajomych ich rozpozna. Czyli wychodzi na to że nie akceptują siebie ewentualnie to co piszą na swych blogach jest, albo nie prawdziwe i to tylko ich wyimaginowany świat, albo w rzeczywistości boją się głośno mówić swoje zdanie i to właśnie w internecie znajdują tą akceptacje której zapewne wśród swoich 'znajomych' nie znalazły. A więc po pierwsze źle dobrały znajomych i szczerze lepiej gdyby miały jedną dobrą koleżankę która bez względu czy jest brzydka, czy ładna, czy biedna, czy bogata była by z nią i wspierała. Można też mniemać że mają jakieś traumy z dzieciństwa i dlatego 'boją się ludzi'. Po drugie w pisaniu bloga chyba nie o to chodzi aby uciekać się od kłopotów codziennych ale o to by z nimi walczyć.Na przykładzie własnej osoby mogę powiedzieć że na blogu mogę się pochwalić i wyżalić i dzięki temu nie noszę w sobie tyle 'zła',o wszystkim co mi przeszkadza staram się mówić otwarcie aby nie zżerało mnie to od środka. Wydaje mi się że taka jest właśnie idea pisania bloga. Oczywiście mówię w tym momencie o blogu na którym często się piszę o sprawach codziennych, nie o blogu 'weekendowym' no którym piszemy tylko od czasu do czasu czy tematycznym na którym jak wiadomo piszemy tylko na jeden temat.
Rozpisałam się jak głupia :D czasami po prostu muszę. Współczuję tym którzy czytają to masło maślane masłem smarowane :P
Piękna pogoda więc po obiedzie idę pracować do ogródka i korzystać z tego pięknego słoneczka :) Do następnego :*

xoxo. D.